U sredu 30.10. u 19 časova u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu, kao prateći program izložbe AKTIVITET: 100 godina nadrealizma, održaće se predstava Hleb teatra „Marija Ručara“, scenska interpretacija poeme srpskih nadrealista Aleksandra Vuča i Dušana Matića iz 1935.godine.
Predstava će se održati nakon vođenja kroz izložbu kustoskinje Sanje Bahun, koje će se održati u 17.45.
Predstava će se zatim igrati u Muzeju primenjene umetnosti 7.decembra.
Ulaz na izložbu, vođenje kroz postavku i predstava obuhvaćeni su jednom ulaznicom.
U sklopu izložbe 100 godina nadrealizma, koja obeležava stogodišnjicu prvog manifesta nadrealizma Andrèa Bretona i početak aktivnosti Beogradskog nadrealističkog kruga, održaće se igranje predstave Marija Ručara 30. oktobra u 19 časova u Muzeju savremene umetnosti u Beogradu. Izložba prikazuje bogatstvo nadrealističke produkcije, njen uticaj na umetnost 20. i 21. veka, i značaj srpskog nadrealizma u širem, globalnom kontekstu. Pored radova Beogradskog nadrealističkog kruga, izloženi su i radovi međunarodnih umetnika poput Pabla Picassa, Maxa Ernsta, i Joana Miróa.
Marija Ručara je scenska interpretacija nepravedno zaboravljenog dela srpskih nadrealističkih pesnika Dušana Matića i Aleksandra Vuča. Poema je izašla u Knjižarnici „Svetlost“ Lazara P. Vukićevića iz Beograda, 1935. godine kao prva knjiga edicije „Poezija i kritika“, ali je još pre puštanja u prodaju bila zabranjena, a nepovezani primerci uništeni.
Poema je izašla u Knjižarnici „Svetlost“ Lazara P. Vukićevića iz Beograda, 1935. godine kao prva knjiga edicije „Poezija i kritika“, ali je još pre puštanja u prodaju bila zabranjena, a nepovezani primerci uništeni.
Poema Marija Ručara Dušana Matića i Aleksandra Vuča predstavlja vrhunsko reprezentativno delo srpskog nadrealizma koje u sebi sažima avangardne tendencije tridesetih godina 20. veka. Kao takva, ova poema svedoči o razvoju moderne umetnosti u Beogradu, te o značaju ovog grada kao jednog od evropskih centara avangardne umetnosti. Poema je dugo bila izostavljana iz genealogija savremene srpske književnosti, pre svega jer je iz vizure modernističke paradigme bila ocenjivana kao zasićena propagandom i politikom. Međutim, novi uvidi i razumevanje neodvojivosti političkog života i društvenog konteksta od umetnosti zahtevaju preispitivanje ovakvog kritičkog suda.
Zbog toga je postavljanje ove poeme tamo gde ona pripada – na scenu – ogroman doprinos za razumevanje srpskog umetničkog nasleđa uopšte, a ponajviše za razumevanje istorije srpskog nadrealizma.
Činjenica da poema Marija Ručara nije bila postavljana na beogradskim scenama rezultat je pre svega politike cenzure koja je bila na snazi u Kraljevini Jugoslaviji. S tim u vidu, postavljanje Marije Ručare na scenu danas je i snažna poruka u vrednosnom smislu, kojom poručujemo da želimo da gradimo društvo u kome ne cenzurišemo slobodu govora i slobode umetničkog izraza.
Posebno je potrebno istaći da je način na koji je ostvarena inscenacija poeme Marije Ručara – u stilu brehtovskog epskog pozorišta, sa upotrebom recitacionih horova – u saglasju sa istorijskim kontekstom u kome je ovo delo nastalo, informisano je najnovijim istraživanjima kulture, književnosti i umetnosti ovog perioda, ali predstavlja i rezultat samostalnih i originalnih umetničkih istraživanja ansambla Hleb teatra.
“Marija Ručara” i u sadašnjem vremenu snažno progovara o položaju žene, radnice i predstavlja jasan krik obespravljene žene, kao svih nas koji smo ućutkani i čije se mišljenje i stav o gradu i zemlji u kojoj živimo ne uvažava, već je najglasniji zov profita a surovo ekspoloatatisanje ljudi, prirode, zemlje vidljivo na svakom koraku.
Kroz ovu temu, autori žele da ukažu na potencijalne perspektive prevazilaženja i revolucionarizovanja uslova svakodnevnog života u vreme globalnog neoliberalnog kapitalizma, njegovih paradigmi, politika, tehnika kontrole, zastrašivanja, uslova rada, migracijskih režima i demokratije.
HLEB TEATAR
Dušan Matić i Aleksandar Vučo
MARIJA RUČARA
“U početku borbe u bedi gledaju samo bedu
A ne vide njenu prekretničku stranu.”
Umetnuti tekstovi: Aleksandar Rangelov, Dušan Vasiljev, L.Lazarević,Milan Drainac, Stanislav Šimić, Dobriša Cesarić, Milivoje Ristić, tekstovi malih oglasa 2021, tekstovi izvođača
Režija i dramaturgija: Sanja Krsmanović Tasić
Igraju: Marta Keler, Jugoslav Hadžić, Danilo Karapandža, Sanja Krsmanović Tasić
Muzika: Jugoslav Hadžić
Scenografija i kostim: Hleb teatar
Izrada scenografije: Nikola Tasić
Dizajn programa i postera: Danilo Karapandža
Fotografija: Anastasia Tasić
Konsultant na projektu: Srđan Atanasovski
Predstavu podržavali: Rekonstrukcija ženski fond RŽF i MKM
“Reku ti je neko zgrabio
Skrenuo poždrao
Ciku i smeh na obali
Sunđerom profita popio”