Kroz izložbu vodi autorski tim izložbe. 

Život i delo Gorana Babića predstavljaju fantastično preplitanje biografije, umetnosti, istorije i politike. Odrastao je u različitim delovima Jugoslavije. Studije ekonomije završio je u Zagrebu, gde je kao pisac i političar delovao do početka jugoslovenske ratne drame, kada se trajno nastanjuje u Beogradu. Objavio je gotovo stotinu knjiga poezije, proze, dramskih tekstova, književne kritike, kao i angažovanih i polemičkih tekstova, a njegova poezija uvrštena je u mnoge domaće i strane antologije.

Izložba „Povremeno zaustavljanje vremena” predstavlja jedan mogući uvid u kompleksan stvaralački opus Gorana Babića i od njega neodvojivi društveno-politički i kulturni ambijent posleratne Jugoslavije čiji će razvoj, postojanje i dramatičan i tragičan kraj duboko obeležiti životni put samog autora.

Glavnu okosnicu izložbe, koncipirane i vođene kao svojevrsni rad u procesu, čini Babićeva, za ovu priliku, namenski urađena knjiga – scenosled koja posmatrača/čitaoca vodi kroz niz priča iz lične istorije, anegdote sa pesnicima, piscima, umetnicima, političarima, prisećanja na vreme posle Drugog svetskog rata, kao i politička previranja tokom sedamdesetih i osamdesetih godina, do poslednje decenije dvadesetog veka koja je za nekadašnju zajedničku državu označila početak ozbiljnih političkih i društvenih potresa i promena, a za Gorana bila i početak novog, emigrantskog, životnog i stvaralačkog poglavlja u Beogradu.

Pored pomenute knjige koja je predstavljena na sva tri nivoa Galerije – legata Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića, presek biografije i umetnosti Gorana Babića u postavci obuhvata i prateću arhivsku građu, artefakte, stotinu naslova njegove poezije, proze, kritike, političke esejistike, filmove, video materijale zajedno sa autorskim radovima (crteži, instalacije, ambijenti, tekstilni objekti) savremenih vizuelnih umetnika/ca Darinke Pop-Mitić, Tamare Đorđević, Siniše Ilića i Vesne Vesić koji/e interpretiraju različite teme i narative vezane za  Babićev život i delo.

Goran Babić (Vis, 1944) se školovao u Mostaru, Metkoviću, Rijeci i Zagrebu gde je 1968. diplomirao na Ekonomskom fakultetu. Godine 1969. osniva Centar za društvene djelatnosti omladine RK SOH koji tada objavljuje niz knjiga mladih pisaca. Od 1973. bio je glavni urednik časopisa Oko namenjenog aktuelnostima iz umetnosti i kulture. U periodu od 1981. do 1985. godine Babić je bio zadužen za kulturu u Predsedništvu Socijalističkog saveza Republike Hrvatske.

Početkom devedesetih seli se u Beograd gde i danas živi i radi. Pesme su mu uvrštene u više antologija, a prevođene su na albanski, engleski, makedonski, rumunski i slovenački. Kako i sam kaže najvrednije što će ostati iza njega su njegove tri kćeri, unučad i praunuk, a sebe vidi kao poslednjeg pisca velike jugoslovenske književnosti.

Fotografija: Bojana Janjić/MSUB